AF222a: 24r

b‑q

Gül şevqine bülbül k’ėde gülşende ser‑āġāz
Gūş ur aña gör kim nice rengīn nefesi var

Cānı gibi sevse seni laʿlüñle bu Naẓmī
Cānā n’ola ʿālemde anuñ daḫı nesi var

ġazel‑i Naẓmī

hezec: mefāʿīlün ‑ mefāʿīlün ‑ mefāʿīlün ‑ mefāʿīlün

Şu kim bir lebleri ġonce daḫı gül‑nāra ʿāşıqdur
Sirişki dem‑be‑dem qana boyanıq baġrı yanıqdur

Cemālüñ seyri ʿuşşāquñ nigārā ḥaqqıdur luṭf ėt
Gider zülfüñ yüzüñden ḥaqqı gel setr ėtme yazıqdur

Cemālüñ mihri şevqiyle bu‑gün ey meh medārisde
Oqınan ders eks̱er żūʾ u miṣbāḥ u meşā[ri]qdür

Gören bādı naẓarda bāde‑i ḥamrāʾı destüñde
Ṣanur gül‑deste içre sāqiyā rengīn şaqāyıqdur

Firāq‑i laʿl‑i dil‑ber ḫūn ėdüpdür Naẓmiyā baġrum
Anuñ‑çün dem‑be‑dem yaşum qızıl qana boyanıqdur

[Naẓmī]

ġazel

remel: fāʿilātün – fāʿilātün ‑ fāʿilātün – fāʿilün

Gerçi ṭanbūruñ āvāzesi āhestedür
Ḥālden ḫālī degül yār şikeste bestedür

Görinen ṣanmañ şafaqdur fürqatinde ol mehüñ
Āteş‑i āhum‑durur kim göklere peyvestedür

Lāledür ruḫ‑sārı yāruñ ġoncedür laʿl‑i lebi
Qaddi bir serv‑i sehī desti iki gül‑destedür

ʿĀrıżuñ fikri revān dilden geçerse dem‑be‑dem
N’ola cānā meyli çün āb‑i revānuñ pestedür

Gözlerinden qan revān eyler dem‑ā‑dem derdle
Naẓmĭ‑i bī‑çāre kim laʿlüñ ġamından ḫastedür

ġazel‑i Naẓmī

remel: fāʿilātün – fāʿilātün ‑ fāʿilātün – fāʿilün

Zülfüñe qarşu ki eşk‑i çeşm‑i giryān baġlanur
Aña beñzer siḥr‑i cāzū‑yile bārān baġlanur

Gözlerüm yaşına müjgānum ne yüzden ola sed
Ḫār u ḫāşāk‑ile qaçan rāh‑i ʿummān baġlanur

Görmegi qandan gele bir dem bu ben bīmārı yār
Yolları çün qanlu yaşum birle her ān baġlanur

İki ter rengīn şaqāyıq ġonçesinüñ ʿaynıdur
Gözlerüm k’anda dem‑ā‑dem giryeden qan baġlanur

Naẓma āġāz ėtdügümce Naẓmiyā yaşum o dem
Sākin olsa n’ola kim siḥr‑ile bārān baġlanur